...moe zijn mag niet want ik moet door...
In mei van dit jaar ging het niet goed met mij en zat ik tegen een burn-out aan. Dit was na een hele drukke periode op het werk; ik ging met mijn werk naar bed en ik stond ermee op. Dat is niet goed. Nooit gedacht dat dit mij zou overkomen, ik was toch een nuchter mens en bovenal een harde werker?
Mijn manager raadde mij aan een coach te zoeken, waar ik eerst sceptisch tegenover stond. Echter, ik wist dat ik er iets mee moest doen, wilde ik niet nogmaals in een dergelijke situatie terechtkomen. Wout Delen kende ik al vanwege de runningtherapie die mijn dochter ooit bij hem had gevolgd. Ik heb hem gebeld en wij hebben een afspraak gemaakt.
Al wandelend hebben wij besproken wat er aan de hand was en hij heeft daarop een plan van aanpak voor mij gemaakt. Wij spraken af om acht wandelsessies te doen en dan te bezien of dat voldoende zou zijn. Voor het traject heb ik op zijn aanraden een notitieboekje bijgehouden waarin ik bijna dagelijks heb geschreven wat mij triggerde c.q. waar ik stress van kreeg. Dat hielp mij enorm, je schrijft het als het ware van je af.
Stapsgewijs kreeg ik handvatten van Wout hoe met dergelijke situaties om te gaan. Ik keek elke week weer uit naar onze wandelingen in de bossen, dat deed mij goed. Het ging met vallen en opstaan, maar langzaamaan kreeg ik weer vat op mijn situatie en leerde ik dealen met zaken die ik als lastig ervoer. Halverwege heeft Wout een verslag gemaakt van mijn progressie en zaken waar ik tegenaan liep.
Na de acht sessies voel ik mij een ander mens; ik kan meer relativeren, kan zaken neerleggen c.q. terugleggen waar ze horen en ik heb geleerd hoe ik met een bepaald type mensen dien om te gaan. Achteraf bezien ben ik heel erg blij dat ik dit gedaan heb. Sowieso is wandelen in de natuur goed om je hoofd leeg te maken en helpt in een dergelijk proces.
Dus Wout, ontzettend bedankt voor je luisterend oor, je steun en goede tips. Ga zo door, ik zal je alleen maar aanbevelen.
Mieke